125. Marta Kisiel "Nomen omen"

Wydawnictwo: Uroboros

Rok wydania: 2014

Ilość stron: 336

Ocena: 5/6 

O twórczości Marty Kisiel napisano już wiele tekstów. Czytałam i słyszałam o niej same dobre rzeczy. W związku z tym, kiedy tylko wypatrzyłam w bibliotece „Nomen omen”,  postanowiłam książkę wypożyczyć i sprawdzić osobiście o co chodzi. Nie ukrywam, książka trochę poczekała na swoją kolej, ale jak już zaczęłam czytać, to pochłonęłam ją w kilka wieczorów.

Oto mamy bohaterkę: rudą, wysoką Salomeę Przygodę, zwaną też Salką. Owa Salomea ma dość swojej mocno zakręconej (żeby nie powiedzieć lekko szurniętej) rodzinki. Pewnego dnia postanawia dać nogę. Ucieka do Wrocławia i trafia z deszczu pod rynnę. Okazuje się, że będzie mieszkać u dość oryginalnych starszych pań trojaczek i papugi o oryginalnym imieniu Roy Keane. A żeby było jeszcze weselej wkrótce dołącza do niej jej rodzony brat Niedaś, który pewną dość prozaiczną czynnością, jaką jest użycie nici, wywołuje lawinę dziwnych zdarzeń. Historia i upiory z przeszłości dają o sobie znać…

Pozwolę sobie nie zdradzać więcej. Ci, którzy przeczytali książkę, wiedzą już a pewno, co się wydarzy, a tym, którzy nie wiedzą, nie chcę zdradzać. Wolę odesłać do książki. Ja z książką ani przez chwilę się nie nudziłam, więc niczego nie mam zamiaru wypominać, nie mam zamiaru się czepiać ani nic z tych rzeczy. Fabuła świetna. Autorce życzę kolejnych pomysłów na książki. Ale teraz czas na "Dożywocie", którego dotąd nie czytałam. Wierzę, że nudno nie będzie i myślę, że mogę śmiało powiedzieć, że wierzę w polską literaturę.