164. Wojciech Lewandowski "Przez pustynie na ośnieżone szczyty..."

Wydawnictwo: MUZA S. A.

Rok wydania: 2013

Ilość stron: 312

Ocena: 4/6

Turystyka górska, wspinaczka górska, zdobywanie najwyższych górskich szczytów… to brzmi świetnie i na pewno jest tak niełatwe, jak fascynujące. Skąd jednak ten może i nietypowy wstęp? A stąd, że szukając w bibliotece materiałów na temat dalekiego nam Chile znalazłam książkę Wojciecha Lewandowskiego. Jak dotąd autor był mi zupełnie nieznany i właściwie nie miałam tej książki w planach czytelniczych. Ale muszę przyznać, że jednak mnie zaintrygowała, zwłaszcza że zanim ją przeczytałam i oceniłam, to w Biblionetce miała jedną jedyną ocenę. Postanowiłam przeczytać i wiem, że niesłusznie jest mało znana.

Jak już wyżej napisałam książka mnie zaintrygowała, a autor opisuje w niej wyprawy, w których brał udział i w trakcie których zdobywał najwyższe szczyty południowoamerykańskich krajów. Ja zdobywcą górskich szczytów nie jestem, ale z wielką ciekawością czytałam opisy gór i wspinaczek. Dzięki temu choć trochę poznałam krajobrazy i górskie panoramy Ameryki Południowej. Nie mogłabym też nie wspomnieć o fotografiach, które także przybliżyły mi ten daleki kontynent.

W książce nie brakuje także wspomnień o Pierwszej Polskiej Wyprawie Andyjskiej, w której udział brał między innymi Wiktor Ostrowski (autor m. in. książki „Wyżej niż kondory”) oraz o miejscach związanych z pierwszymi polskimi zdobywcami Andów.

Jak już wspomniałam wyżej książki nie miałam w czytelniczym planie. I nie żałuję, że plan ten zmieniłam. Bo choć nie mam w planie zdobywania Mercedario czy Aconcagui, to cieszę się, że dzięki tej książce (i rzecz jasna dzięki „Wyżej niż kondory”, którą także czytałam) mogłam te góry choć trochę poznać. I całkiem możliwe jest, ze do obu wspomnianych książek jeszcze wrócę.